دفتر دلم را در خلوت می گشایم و آهسته ورق میزنم . در هر صفحه خاطره ای نهفته است.

                                             هر ورق یاد عزیزی را زنده میکند . آهسته میگویم : 

                    دفتر عشق مرا آهسته بگشا ای رفیق                       در میان هر ورق نام عزیزی خفته است

هیچ‌گاه ویترینی نداشته‌ام تا دلم را در آن به نمایش بگذارم.
در قامت یک فروشنده دوره‌گرد عاشق تو شدم.
از این روست که تمام خیابانهای شهرعشق مرا می‌شناسند .

من از چشمان شب زده مهتاب آمده ام ، از کنار جوانه های عشق و طنین قلب شکسته ام و چشمان باران خورده ام . آمده ام تا دوباره در اغوشت بگیرم و برایت از تنهایی شبهای غربت بگویم ، از احساس باران هنگام لمس زمین.

سلام دوستان به خاطر چند تا پست قبلی از دستم ناراحت شدن به خاطر همین اونا رو حذف کردم. با عرض شرمندگی

به خورشید عالم تاب بنگر که چگونه تمنای نگاهت را دارد، به ستاره های درخشان نگاه کن که چگونه سعی در وصال تو دارند و به ابر بهاران که در فراغت می گرید و .................... به من حقیر که هیچم و به تو می نگرم.

به صدای جویبارها و نعره موجها، به صفای کهکشانها ، به سکوت ماه در دل شب ، به آرامگاه شادی ها و نغمه سبز باران ، بر عرفان گل آفتاب گردا و به صداقت و امیدم قسم که دوستت دارم.

زنده ام و می میرم. می سوزم و از سردی می نالم. در عین گرما از سرما شکایت می کنم و در میان خوشی ها از ناخوشی ها رنج می برم. در دل شادی فریاد غم بر می آورم.

میان خنده می گریم و میان گریه می خندم. هنگام لذت از رنج فریاد میزنم و هر چه را که دارم میدهم و باز همه را در جای خود می بینم. به درخت سبزی می مانم که هم خشک میشود و هم گل میدهد. چه کنم ؟

عشق بی ترحم مرا همراه خود به هر کجا که خاطرخواه اوست می کشد . در آن هنگام که خیال می کنم غم عشق از پایم در افکنده ، خود را آسوده می یابم و در عوض وقتی که خود را در اوج لذت و خوشبختی می پندارم ناگهان می بینم که غم بر در خانه دلم انگشت می کوبد.

لویز لابه

خدایا جسمم را اسیر درد و ناخوشی کردی و می دانم دشوارترین آزمون بندگی را طی میکنم. پس دستان تهی ام را به سویت دراز میکنم و ایمان دارم که بخشنده و مهربان تویی ، یاریم کن که محتاج غیر تو نباشم.