آه ...چقدر می خواهمت ... با تمام وجودم در

جستجویت هستم... افسوس که همه ی لحظه های

با تو بودن و به تو اندیشیدن را باید در گورستان خاطراتم

زیر خروارها درد و رنج بی تو بودن مدفون کنم... تمامی

رنگهای رنگین کمان احساسم با گذشتن از تو بی رنگ

و بی رنگ تر میشوند ...چقدر به تو اندیشیده ام ... چقدر

تو را در خیالم به زیباترین شکل نقش زده ام ....راستی

من چه میخواهم ؟ آیا فقط تو را ؟....آیا مشکل داشتن

توست ؟...آی ی ی ی کجایی ؟ خدای همیشه و

همه جا و همه کس.....لختی شمع وجودت را به من

واگذار تا ببینی پروانگی کدام است...و سوختن پرهای

پروانه چه رنگی است ....تا بیاموزمت سوختن و خاکستر

شدن را .... .... لختی بیا تا ببینی عاشقانه زیستن

را ...عاشقانه مردن را ... وه ! چه سر مستم .....وه !

چقدر می خواهمت..... میشنوی صدای فریادم

را .....می بینی نیازم را .....بوی سوختنم را می شنوی ؟؟؟

عاشق نمى شوى که ببینى چه مى کشم.